Перевод: с польского на все языки

со всех языков на польский

pomówić się

См. также в других словарях:

  • pomówić się — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}pomawiać się {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • pomawiać się – pomówić się — {{/stl 13}}{{stl 7}} pomawiać, oskarżać wzajemnie jeden drugiego : {{/stl 7}}{{stl 10}}Urzędnicy pomawiają się wzajemnie o niekompetencję. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • pomówić — dk VIa, pomówićwię, pomówićwisz, pomówićmów, pomówićwił, pomówićwiony pomawiać ndk I, pomówićam, pomówićasz, pomówićają, pomówićaj, pomówićał, pomówićany 1. tylko dk «spędzić pewien czas na rozmowie z kimś (zwykle w jakiejś sprawie, na określony… …   Słownik języka polskiego

  • pomówić — I {{/stl 13}}{{stl 23}}ZOB. {{/stl 23}}{{stl 33}}pomawiać {{/stl 33}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}pomówić II {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk VIIb, pomówićwię, pomówićwi {{/stl 8}}{{stl 7}} poświęcić jakiś czas rozmowie z kimś… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • pióro — 1. Chwycić za pióro; jąć się pióra; sięgnąć po pióro «zacząć pisać, zostać pisarzem»: Po przeczytaniu felietonu Kingi Dunin „Dzieci nie trzeba kochać” (...) chwyciłam za pióro. WO 07/10/2000. (...) w połowie XIII w. (...) pewien mnich z klasztoru …   Słownik frazeologiczny

  • oskarżyć — dk VIb, oskarżyćżę, oskarżyćżysz, oskarż, oskarżyćżył, oskarżyćżony oskarżać ndk I, oskarżyćam, oskarżyćasz, oskarżyćają, oskarżyćaj, oskarżyćał, oskarżyćany 1. «obwinić, posądzić, pomówić kogoś o coś, przypisać, zarzucić komuś coś złego»… …   Słownik języka polskiego

  • skoro — książk. «spójnik rozpoczynający zdanie» a) «określające czas dziania się, odbywania się czegoś; jak tylko, z chwilą gdy» Skoro wzejdzie słońce, ruszymy w drogę. Skorośmy tylko wyjechali z miasta, zaczął padać deszcz. ◊ pot. Skoro świt «bardzo… …   Słownik języka polskiego

  • zawracanie — 1. pot. Zawracanie głowy, gitary «bzdura, głupstwo, nonsens, niedorzeczność»: – Odmieniłeś się, Istvan. – Zawracanie głowy! – Wpadałeś na kawę, zawsze mieliśmy o czym pomówić – robiła wyrzuty. W. Żukrowski, Tablice. (...) odwoływanie się do… …   Słownik frazeologiczny

  • pomówienie — n I 1. rzecz. od pomówić ◊ Mieć z kimś do pomówienia «chcieć porozmawiać, porozumieć się z kimś w jakiejś sprawie» 2. lm D. pomówienieeń praw. «przestępstwo polegające na przypisaniu określonej osobie, grupie osób lub instytucji, postępowania lub …   Słownik języka polskiego

  • pomówienie — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, blm, {{/stl 8}}{{stl 7}}od cz. pomówić. {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}pomówienie II {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, lm D. pomówienieeń {{/stl 8}}{{stl 7}} przestępstwo polegające na… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • poszeptać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk IIa, poszeptaćpczę || poszeptaćpcę, poszeptaćpcze || poszeptaćpce {{/stl 8}}{{stl 7}} porozmawiać, pomówić szepcąc, przez jakiś czas; powiedzieć coś szeptem : {{/stl 7}}{{stl 10}}Poszeptali przez chwilę i rozeszli się.… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»